Landgoed Duin en Kruidberg: koninklijke ontvangst met uitzicht op de Theems

In Santpoort verrijst landgoed Duin en Kruidberg, ooit het privéverblijf van Jacob Theodoor Cremer, koloniaal ondernemer en voormalig minister. Rond 1907 liet hij op deze plek een imposant buitenhuis bouwen in Hollandse renaissancestijl, gecombineerd met Engelse invloeden. Het huis verving een 17e-eeuws buiten en moest niet alleen grandeur uitstralen, maar ook dienstdoen als representatief verblijf voor vooraanstaande gasten, waaronder zelfs Koningin Wilhelmina. Speciaal voor haar liet Cremer het nabijgelegen station Santpoort-Zuid bouwen, in dezelfde rijke stijl als het landhuis.
Een bijzonder detail is de grote vijverpartij achter het huis. Deze werd niet willekeurig aangelegd, maar geïnspireerd op de rivier de Theems. Cremers Engelse echtgenote verlangde naar het uitzicht van haar jeugd en dus werd het duinlandschap subtiel aangepast aan haar sentiment. De kronkelende waterpartij weerspiegelt niet alleen de stijl van een Engelse landschapstuin, maar ook de persoonlijke liefde die in het ontwerp is meegebakken, een knipoog naar thuis, midden in Kennemerland.
Na Cremers tijd kende Duin en Kruidberg vele levens. Van particulier landgoed werd het rijkskantoor, en later een conferentieoord en hotel. Maar wat blijft, is de samenhang tussen hoofdgebouw, tuin én aanhorigheden. In de makelaardij draait het immers niet alleen om de opstallen, maar ook om zichtlijnen en verhalen. Wie zoekt naar betekenisvol vastgoed, kijkt verder dan de voordeur.
Het landgoed kent veel verhalen, wie weet er nog een?
Gerelateerde Nieuwsberichten
Stoop’s Bad: waar Haarlem leerde zwemmen
7-8-2025 —
Als kind had vrijwel iedereen in Kennemerland er zwemles: Stoop’s Bad. In opdracht van ir. Adriaan Stoop, opende architect Eduard Cuypers dit monumentale binnen- én buitenzwembad in 1924, bedoeld voor jong en oud, rijk of minder bedeeld.
Het Gele Geheim van Elswout
31-7-2025 —
Opeens doemt hij op in het groen: een knalgeel hekwerk op een houten bruggetje, ogenschijnlijk gesloten, maar tegelijk uitnodigend. Alsof het decor is van een vergeten sprookje, of een grenswachtpost naar een andere tijd. Dit is Elswout op z’n best, stijlvol, verrassend en altijd met een vleugje theatrale grandeur.
Beëdigd met een grijns.
25-7-2025 —
In 1996 liep ik de rechtbank van Haarlem binnen voor mijn beëdiging als makelaar. Bij de draaideur kwam Oom Foppe naar buiten een bekende strafpleiter, toga over de arm, bef erbovenop. “Ben je stout geweest?” vroeg hij grijnzend. “Nee, Oom Foppe, ik kom voor m’n beëdiging.” Zijn gevatte alleszeggende antwoord: “Ah, dan kan je eindelijk de boel legaal besodemieteren!”
Achter deze grap schuilt een gechargeerd misverstand over het makelaarschap.