Duurzaam wonen? Dat deden ze in 1640 al.

Lang voordat het energielabel werd uitgevonden, werd er in Heemstede al gebouwd met de eeuwigheid in gedachten. Huis te Manpad, gelegen aan de Herenweg, is zo’n plek waar steen, stijl en standvastigheid samenkomen. Gebouwd rond 1640 door Cornelis Heuts, en later voorzien van een tuin door Adriaan Speelman – met een ontwerp waar zelfs Versailles zich licht ongemakkelijk bij moet hebben gevoeld. Franse strakheid, Engelse speelsheid én een slangenmuur: want als je het doet, doe het dan goed. Dit huis weerspiegelt niet alleen een bouwstijl, maar ook een mentaliteit: investeren in kwaliteit die generaties overleeft. Je zou bijna denken dat ze toen al begrepen wat ‘duurzaam erfgoedbeheer’ betekende.
In 1954 werd het huis gekocht door Jan Visser, een man die niet op korte termijn dacht. Hij restaureerde het pand met aandacht voor historie, materiaal keuze en behoud. Geen snelle ingrepen of cosmetische make-overs, maar degelijk herstel, zónder het karakter uit de voegen te poetsen. Na zijn overlijden ging het eigendom over naar de Stichting Huis te Manpad, die sindsdien trouw dat gedachtegoed voortzet. In 2024 startte een nieuwe restauratie: met biobased dakisolatie, vernieuwd lood- en zinkwerk en zelfs monumentenglas in de ramen. Toekomstgericht, maar met respect voor het verleden.
En zo blijkt maar weer: echt goede gebouwen blijven niet alleen staan omdat ze mooi zijn, maar omdat er telkens mensen zijn die hun waarde herkennen en koesteren. Duurzaamheid is geen modewoord, het is een visie. En in de makelaardij is het precies dát wat telt. Want wat zijn vierkante meters waard zonder tijd, aandacht en vakmanschap?
Foto ©Kenneth Stamp
Gerelateerde Nieuwsberichten
Duin en Daal: wonen in een ontwerp van Springer.
15-10-2025 —
Aan de Westzijde van Bloemendaal ligt tegen het Kopje een plan dat begrensd wordt door de Hoge Duin en Daalseweg, de Brederodelaan en de Bloemendaalseweg. Duin en Daal ontstaan onder de pen van landschapsarchitect Leonard Anthony Springer (1855–1940). Springer was een meester in het combineren van natuur en bebouwing. Hij ontwierp niet met de liniaal, maar met het oog van een schilder: slingerende lanen, zichtlijnen, die onverwachte vergezichten openen en een ritme van groen, dat de huizen omarmt.
Je rijdt er van óf naar Mokum wekelijks langs. Soort Anton Pieck-creatie in de Efteling, maar wat is het?
26-9-2025 —
Het is de Amsterdamse Poort, de enige overgebleven stadspoort van Haarlem, gebouwd rond 1355. Ooit was dit dé doorgang naar Amsterdam, waar kooplieden, pelgrims en soldaten de stad verlieten of binnenkwamen. Wat nu pittoresk oogt, was ooit een stevig stuk stadsmuur met een strategische functie, beschermen wat binnen is én controleren wat van buiten komt.
Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.
18-9-2025 —
Wie Haarlem kent, kent het monumentale Dreefzicht aan de Dreef, gebouwd in 1840 in de Haarlemmerhout. De Haarlemse rederijkerskamer Trou moet Blycken had het paviljoen als hun buitensociëteit, waar het leven gevierd en besproken werd in rook en rumoer. Later zwaaide Van der Valk er de scepter, met schnitzels en zalen waar de grandeur van weleer een tikje uit het zicht raakte.