Duin en Daal: wonen in een ontwerp van Springer.

Aan de Westzijde van Bloemendaal ligt tegen het Kopje een plan dat begrensd wordt door de Hoge Duin en Daalseweg, de Brederodelaan en de Bloemendaalseweg. Duin en Daal ontstaan onder de pen van landschapsarchitect Leonard Anthony Springer (1855–1940). Springer was een meester in het combineren van natuur en bebouwing. Hij ontwierp niet met de liniaal, maar met het oog van een schilder: slingerende lanen, zichtlijnen, die onverwachte vergezichten openen en een ritme van groen, dat de huizen omarmt.
Het plan van 18 hectare ademt de geest van de late 19de en vroeg 20ste eeuw, toen villaparken niet alleen comfortabele woonplekken moesten zijn, maar ook een vorm van cultuur. Duin en Daal kreeg 60 royale kavels, weelderige tuinen en lanen die als vanzelf de duinhellingen volgden. Geen rigide raster, maar een zorgvuldig gecomponeerde omgeving waarin natuur, architectuur en levensstijl in balans kwamen.
Gebogen lanen en groene kaders houden stand. Ze laten zien dat echte schoonheid niet in stenen wordt gemetseld, maar in de compositie van licht, ruimte en natuur. Duin en Daal leert dat de beste erfenis van een buurt niet het huis zelf is, maar het landschap dat het tot thuis maakt.
Bron: Noord-Hollands Archief inv.nr. 52241 Plan van Exploitatie tot Villa-Park 1897-07-06, maquette schaal 1:1000, gedeelte Zuid-Duin en Daal, Leonard A. Springer.
Gerelateerde Nieuwsberichten
Je rijdt er van óf naar Mokum wekelijks langs. Soort Anton Pieck-creatie in de Efteling, maar wat is het?
26-9-2025 —
Het is de Amsterdamse Poort, de enige overgebleven stadspoort van Haarlem, gebouwd rond 1355. Ooit was dit dé doorgang naar Amsterdam, waar kooplieden, pelgrims en soldaten de stad verlieten of binnenkwamen. Wat nu pittoresk oogt, was ooit een stevig stuk stadsmuur met een strategische functie, beschermen wat binnen is én controleren wat van buiten komt.
Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.
18-9-2025 —
Wie Haarlem kent, kent het monumentale Dreefzicht aan de Dreef, gebouwd in 1840 in de Haarlemmerhout. De Haarlemse rederijkerskamer Trou moet Blycken had het paviljoen als hun buitensociëteit, waar het leven gevierd en besproken werd in rook en rumoer. Later zwaaide Van der Valk er de scepter, met schnitzels en zalen waar de grandeur van weleer een tikje uit het zicht raakte.
Het Kinheimpark: een dorp in een dorp.
11-9-2025 —
Wie de Iepenlaan van Bloemendaal inrijdt, passeert de poort van het Kinheimpark. De gemetselde zuilen uit 1924 staan er nog altijd als stijlvol entree, een subtiele hint dat deze wijk een eeuw geleden iets bijzonders durfde te doen.
Want in een dorp dat bekendstond als exclusief villadorp, waar alleen de gegoede klasse zich een plek kon veroorloven, was het Kinheimpark een kleine revolutie. Hier kwamen huizen in Amsterdamse School-stijl mét rode bakstenen, erkers en een kap gedekt met pannen of riet, bereikbaar voor leraren, ambtenaren en middenstanders. In 1924 was de koop voor 6.000 gulden nét haalbaar. Al grapt een huidige bewoner: “Van mijn leraarsalaris zou ik me de koopsom van vandaag niet meer kunnen veroorloven”.