Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.

Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.

Wie Haarlem kent, kent het monumentale Dreefzicht aan de Dreef, gebouwd in 1840 in de Haarlemmerhout. De Haarlemse rederijkerskamer Trou moet Blycken had het paviljoen als hun buitensociëteit, waar het leven gevierd en besproken werd in rook en rumoer. Later zwaaide Van der Valk er de scepter, met schnitzels en zalen waar de grandeur van weleer een tikje uit het zicht raakte.

De laatste jaren onderging het gebouw een metamorfose. In opdracht van Dreefbeheer onderging het monument onder architectuur van Hulsker architecten een zorgvuldig uitgevoerde renovatie. Oude allure werd met liefde hersteld en eigentijdse voorzieningen naadloos toegevoegd. Een gebouw dat ooit zijn glans verloor, straalt nu opnieuw, sterker nog: het is mooier dan ooit!

Sinds kort vult Comer de zalen met moderne bedrijvigheid. Voor de makelaar is dat een feestelijke paradox: gebouwen wisselen van functie, gebruikers van gezicht, maar de ziel van zo’n plek blijft onveranderd aantrekkelijk. Want of het nu gaat om een borrelende sociëteit, een feestzaal of een vestiging van het concern Comer: de waarde zit ’m niet alleen in de stenen, maar in het verhaal dat je er samen aan toevoegt. En dát is nu exact wat een makelaar probeert aan de man te brengen!

Naar een idee van @Stef Rouwendal en aangereikt door @Hans Terhoeven (Deur)

 

Gerelateerde Nieuwsberichten

Villa Elsduin Aerdenhout, bij sommige huizen ben je geen gids, maar wordt je rondgeleid.

Villa Elsduin Aerdenhout, bij sommige huizen ben je geen gids, maar wordt je rondgeleid.

Er zijn van die huizen waar je niet begint met de voordeur, maar met de stilte eromheen. Elsduin is zo’n plek. Een villa die in 1908 werd gebouwd door K.P.C. de Bazel, bedoeld als woonhuis én atelier voor beeldhouwer F.B. Roorda. Dat verklaart misschien waarom het huis niet alleen staat, maar poseert. Alsof het weet dat het ontworpen is om gezien te worden én tegelijk om rust te bewaren.

De Kroft:  Een onverwachte sprong om de makelaar bij de les te houden.

De Kroft: Een onverwachte sprong om de makelaar bij de les te houden.

De Kroft ligt precies op de overgang van het Oosterduin naar het strandvlak. Aan de Oostzijde daalt het terrein, waardoor de kelder aan de straatzijde ineens onderhuis wordt. Smits zag deze complexe ligging niet als beperking, maar als kans. Hij ontwierp niet alleen de gevels en vormen, maar ook het interieur én de volledige tuin. Van lambriseringen tot zichtlijnen in het groen: alles is één totaalcompositie, zoals alleen de vroege twintigste eeuw dat durfde.

Ezeltjes, Landauers, Calèches en Vicotria’s…

Ezeltjes, Landauers, Calèches en Vicotria’s…

Aan de Zomerzorgerlaan in Bloemendaal staat een gebouw, dat meer vertelt dan zijn rustige gevel doet vermoeden. In 1901 verrees hier de nieuwe stalhouderij van de gebroeders Böttger, ontworpen door W.P. Nederkoorn. Een bescheiden pand, maar gebouwd op een fundament van familietradities die teruggaan tot Johannes Godfried Böttger, die al in 1817 vanuit Zierikzee naar Bloemendaal trok. Generaties lang verzorgden de Böttgers vervoer voor het dorp en de buitenplaatsen: paarden, ezels, karren en later de eerste koetsdiensten. De stalhouderij werd een vertrouwd ankerpunt in het dorpsritme, waar bedrijvigheid en dienstbaarheid hand in hand gingen.