English
Nederlands
De geest van Landgoed Elswout
Landgoed Elswout is een uniek verhaal, dat start in 1633 onder Carel Jansz.du Moulin en later door Gabriel Mercelis werd voltooid die het zijn naam Elswout (Els’woud’) gaf. Hij liet o.a. de Marcellisvaart graven om zand af te voeren waarmee de aanleg van de buitenplaats financieel werd ondersteund. De invloedrijke familie Borski versterkten hun maatschappelijke positie via investeringen in het landhuis en het landschapspark, dat een voorbeeld wordt van klassieke buitenplaatscultuur. De omliggende waterpartijen, de slingerpaden en zichtassen tonen de ambitie om grandeur, functionaliteit en natuurbeleving samen te brengen, een aanpak waarin Elswout zich duidelijk onderscheidt van andere buitenplaatsen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt het landhuis gevorderd door de Duitse bezetter en voorzien van een nooddak. Na de bevrijding doet het enige tijd dienst als middelbare meisjes school het Jac. P. Thijsse Lyceum. Wat ooit een symbool van rijkdom en esthetiek was, raakt in de zeventiger jaren in verval en staat jarenlang leeg. Edoch de geest van Elswout, vorstelijk wonen, groen denken en groots dromen, blijkt hardnekkiger dan de tijd.
In de 21e eeuw, 143 jaar na de eerste steenlegging, wordt Elswout door de huidige eigenaar-restaurateur Luigi Prins met visie en durf op fenomenale wijze afgebouwd, met gebruikmaking van de opgespoorde originele bouwtekeningen. Het resultaat is een Italiaans aandoend Palazzo met het marmeren atrium als schitterend kroonstuk. Vandaag de dag doet het gebouw dienst als hoofdkantoor van Cobraspen. Zo bewijst Elswout dat erfgoed pas echt tot leven komt wanneer verleden, visie en eigentijds gebruik samenkomen, precies wat een makelaar herkent in een huis met een ziel.
Credits: Floor Zijdenbos-Jansen
Gerelateerde Nieuwsberichten
Duin en Daal: wonen in een ontwerp van Springer.
15-10-2025 —
Aan de Westzijde van Bloemendaal ligt tegen het Kopje een plan dat begrensd wordt door de Hoge Duin en Daalseweg, de Brederodelaan en de Bloemendaalseweg. Duin en Daal ontstaan onder de pen van landschapsarchitect Leonard Anthony Springer (1855–1940). Springer was een meester in het combineren van natuur en bebouwing. Hij ontwierp niet met de liniaal, maar met het oog van een schilder: slingerende lanen, zichtlijnen, die onverwachte vergezichten openen en een ritme van groen, dat de huizen omarmt.
Je rijdt er van óf naar Mokum wekelijks langs. Soort Anton Pieck-creatie in de Efteling, maar wat is het?
26-9-2025 —
Het is de Amsterdamse Poort, de enige overgebleven stadspoort van Haarlem, gebouwd rond 1355. Ooit was dit dé doorgang naar Amsterdam, waar kooplieden, pelgrims en soldaten de stad verlieten of binnenkwamen. Wat nu pittoresk oogt, was ooit een stevig stuk stadsmuur met een strategische functie, beschermen wat binnen is én controleren wat van buiten komt.
Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.
18-9-2025 —
Wie Haarlem kent, kent het monumentale Dreefzicht aan de Dreef, gebouwd in 1840 in de Haarlemmerhout. De Haarlemse rederijkerskamer Trou moet Blycken had het paviljoen als hun buitensociëteit, waar het leven gevierd en besproken werd in rook en rumoer. Later zwaaide Van der Valk er de scepter, met schnitzels en zalen waar de grandeur van weleer een tikje uit het zicht raakte.