English
Nederlands
d’ Haringbuys, waar welvaart landde aan de Viersprong.
Aan de rand van Aerdenhout waar ooit de Viersprong was, maar inmiddels keurig een rotonde is aangelegd, staat d’ Haringbuys. Een pand met een gevel die z’n naam eer aandoet. Oorspronkelijk gebouwd rond 1764 als halteplaats voor vishandel en -transport, bood het onderdak aan hen die van de haring leefden. Niet voor niets prijkt er op de gevel een rijm met de strekking dat wie zijn vleet uitstuurt, goede winst kan genieten en daarna met volle emmer én hart naar huis keert om daar te brengen… bezigheijt.
Want, zo luidt het oud-Hollandse gezegde:
De Buysen die hun Vleeten schieten,
Doen vele goede Winst genieten,
De Welvaart wordter door verbreyden,
Ghijsietse van het Haringvangen,
Weerkomen en naar Huys verlangen,
Om daar te brengen Bezigheijt.
Een ode aan de haringvisserij, maar ook een knipoog naar de koopmanstraditie van deze streek. Vandaag geen haringkarren meer, maar nog steeds een plek waar bedrijvigheid, karakter en historie hand in hand gaan, want net als destijds bij de vissers, is de mooiste vangst voor de makelaar nog altijd een tevreden klant.
Gerelateerde Nieuwsberichten
Je rijdt er van óf naar Mokum wekelijks langs. Soort Anton Pieck-creatie in de Efteling, maar wat is het?
26-9-2025 —
Het is de Amsterdamse Poort, de enige overgebleven stadspoort van Haarlem, gebouwd rond 1355. Ooit was dit dé doorgang naar Amsterdam, waar kooplieden, pelgrims en soldaten de stad verlieten of binnenkwamen. Wat nu pittoresk oogt, was ooit een stevig stuk stadsmuur met een strategische functie, beschermen wat binnen is én controleren wat van buiten komt.
Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.
18-9-2025 —
Wie Haarlem kent, kent het monumentale Dreefzicht aan de Dreef, gebouwd in 1840 in de Haarlemmerhout. De Haarlemse rederijkerskamer Trou moet Blycken had het paviljoen als hun buitensociëteit, waar het leven gevierd en besproken werd in rook en rumoer. Later zwaaide Van der Valk er de scepter, met schnitzels en zalen waar de grandeur van weleer een tikje uit het zicht raakte.
Het Kinheimpark: een dorp in een dorp.
11-9-2025 —
Wie de Iepenlaan van Bloemendaal inrijdt, passeert de poort van het Kinheimpark. De gemetselde zuilen uit 1924 staan er nog altijd als stijlvol entree, een subtiele hint dat deze wijk een eeuw geleden iets bijzonders durfde te doen.
Want in een dorp dat bekendstond als exclusief villadorp, waar alleen de gegoede klasse zich een plek kon veroorloven, was het Kinheimpark een kleine revolutie. Hier kwamen huizen in Amsterdamse School-stijl mét rode bakstenen, erkers en een kap gedekt met pannen of riet, bereikbaar voor leraren, ambtenaren en middenstanders. In 1924 was de koop voor 6.000 gulden nét haalbaar. Al grapt een huidige bewoner: “Van mijn leraarsalaris zou ik me de koopsom van vandaag niet meer kunnen veroorloven”.