Bitcoin de nieuwe bloembol of een blijvende revolutie?

Bitcoin de nieuwe bloembol of een blijvende revolutie?

Haarlem speelde een cruciale rol in de bloembollenteelt en -handel en werd in de 17e eeuw het centrum van de wereldwijde tulpenhandel. De vruchtbare gronden rondom de stad en de nabijheid van Amsterdam maakten het een ideale plek voor kwekers en handelaren. Rond 1630 bereikte de tulpenmanie haar hoogtepunt: speculanten uit heel Europa trokken naar Haarlem, waar tulpenbollen voor absurde bedragen van eigenaar wisselden.

Euforie op de markt is van alle tijden. Waar we nu spreken over de opkomst van Bitcoin en cryptovaluta, kende Nederland in de 17e eeuw een vergelijkbare hype. De zeldzaamste tulpenbollen werden verhandeld voor astronomische bedragen, soms evenveel als een Amsterdams grachtenpand. Het leek een investering zonder risico—tot de markt instortte en men wakker werd uit de droom.

Net als Bitcoin had de tulpengekte geen tastbare waarde buiten de speculatie om. Wat werd gekocht, was niet de bloem zelf, maar het recht op een bol die pas later geleverd zou worden. Mensen investeerden niet omdat ze de bloem wilden bezitten, maar omdat ze verwachtten hem met winst door te verkopen. Toen het vertrouwen verdween, verdween ook de waarde.

Hoewel de speculatie uiteindelijk instortte, bleef Haarlem een belangrijk knooppunt in de bloembollenindustrie. Tot op de dag van vandaag speelt de regio een grote rol in de internationale bloemenhandel. Waar de tulpenhandel verdween, blijft Bitcoin zich ontwikkelen en vindt het langzaam zijn plaats in de financiële wereld. Misschien is dat het verschil: tulpen bleven een luxeproduct, terwijl Bitcoin een compleet systeem probeert te veranderen. De tijd zal het leren. Maar één ding is zeker: wie de lessen van het verleden kent, kijkt anders naar de hypes van vandaag.

 

Gerelateerde Nieuwsberichten

Je rijdt er van óf naar Mokum wekelijks langs. Soort Anton Pieck-creatie in de Efteling, maar wat is het?

Je rijdt er van óf naar Mokum wekelijks langs. Soort Anton Pieck-creatie in de Efteling, maar wat is het?

Het is de Amsterdamse Poort, de enige overgebleven stadspoort van Haarlem, gebouwd rond 1355. Ooit was dit dé doorgang naar Amsterdam, waar kooplieden, pelgrims en soldaten de stad verlieten of binnenkwamen. Wat nu pittoresk oogt, was ooit een stevig stuk stadsmuur met een strategische functie, beschermen wat binnen is én controleren wat van buiten komt.

Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.

Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.

Wie Haarlem kent, kent het monumentale Dreefzicht aan de Dreef, gebouwd in 1840 in de Haarlemmerhout. De Haarlemse rederijkerskamer Trou moet Blycken had het paviljoen als hun buitensociëteit, waar het leven gevierd en besproken werd in rook en rumoer. Later zwaaide Van der Valk er de scepter, met schnitzels en zalen waar de grandeur van weleer een tikje uit het zicht raakte.

Het Kinheimpark: een dorp in een dorp.

Het Kinheimpark: een dorp in een dorp.

Wie de Iepenlaan van Bloemendaal inrijdt, passeert de poort van het Kinheimpark. De gemetselde zuilen uit 1924 staan er nog altijd als stijlvol entree, een subtiele hint dat deze wijk een eeuw geleden iets bijzonders durfde te doen.

Want in een dorp dat bekendstond als exclusief villadorp, waar alleen de gegoede klasse zich een plek kon veroorloven, was het Kinheimpark een kleine revolutie. Hier kwamen huizen in Amsterdamse School-stijl mét rode bakstenen, erkers en een kap gedekt met pannen of riet, bereikbaar voor leraren, ambtenaren en middenstanders. In 1924 was de koop voor 6.000 gulden nét haalbaar. Al grapt een huidige bewoner: “Van mijn leraarsalaris zou ik me de koopsom van vandaag niet meer kunnen veroorloven”.