English
Nederlands
A house with a view!
Aerdenhout ademt geschiedenis en juist daarin schuilt schoonheid en stilte. Een theekoepel die ongemerkt tussen het groen staat te schitteren. Een oud bruggetje dat je haast zou missen, ware het niet dat het leidt naar een eilandje in een verstilde vijver. Of een verweerde slangenmuur achter een villa, waar de zon nog altijd precies zo op schijnt als honderd jaar geleden.
De charme zit in geraffineerde rust. In zichtlijnen die ooit zijn uitgedacht en nog steeds voelbaar zijn. In smeedwerk, oude leilindes en tuinen die verhalen bewaren. Wonen in Aerdenhout is wonen in een al eeuwen doorleefd landschap, waar schoonheid zich pas laat zien aan wie de tijd ervoor neemt. Geen overdaad, maar een juiste balans tussen verleden en heden.
Bij Christie’s International Real Estate is dát precies wat we herkennen, bewaken en overbrengen: plekken die niet uitgelegd, maar gevoeld moeten worden. Want bijzonder onroerend goed verkoop je niet, die verbind je met de juiste nieuwe bewoners.
Gerelateerde Nieuwsberichten
Je rijdt er van óf naar Mokum wekelijks langs. Soort Anton Pieck-creatie in de Efteling, maar wat is het?
26-9-2025 —
Het is de Amsterdamse Poort, de enige overgebleven stadspoort van Haarlem, gebouwd rond 1355. Ooit was dit dé doorgang naar Amsterdam, waar kooplieden, pelgrims en soldaten de stad verlieten of binnenkwamen. Wat nu pittoresk oogt, was ooit een stevig stuk stadsmuur met een strategische functie, beschermen wat binnen is én controleren wat van buiten komt.
Dreefzicht: van herensociëteit tot uitzonderlijk buitenshuis eten.
18-9-2025 —
Wie Haarlem kent, kent het monumentale Dreefzicht aan de Dreef, gebouwd in 1840 in de Haarlemmerhout. De Haarlemse rederijkerskamer Trou moet Blycken had het paviljoen als hun buitensociëteit, waar het leven gevierd en besproken werd in rook en rumoer. Later zwaaide Van der Valk er de scepter, met schnitzels en zalen waar de grandeur van weleer een tikje uit het zicht raakte.
Het Kinheimpark: een dorp in een dorp.
11-9-2025 —
Wie de Iepenlaan van Bloemendaal inrijdt, passeert de poort van het Kinheimpark. De gemetselde zuilen uit 1924 staan er nog altijd als stijlvol entree, een subtiele hint dat deze wijk een eeuw geleden iets bijzonders durfde te doen.
Want in een dorp dat bekendstond als exclusief villadorp, waar alleen de gegoede klasse zich een plek kon veroorloven, was het Kinheimpark een kleine revolutie. Hier kwamen huizen in Amsterdamse School-stijl mét rode bakstenen, erkers en een kap gedekt met pannen of riet, bereikbaar voor leraren, ambtenaren en middenstanders. In 1924 was de koop voor 6.000 gulden nét haalbaar. Al grapt een huidige bewoner: “Van mijn leraarsalaris zou ik me de koopsom van vandaag niet meer kunnen veroorloven”.